| Summary |
ปรัชญาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว คือ การพัฒนาที่ยั่งยืน แต่จะต้องผ่านขั้นตอน พออยู่พอกิน เสียก่อน จึงจะพัฒนาไปสู่ ความอยู่ดีกินดี ด้วยพระอัจฉริยภาพและประปรีชาสามารถที่ทรงคิดค้น ดัดแปลง ปรับปรุงและแก้ไข โดยพระองค์เอง ซึ่งได้ปรากฏชัดเจนเป็นแนวพระราชดำริและทฤษฎีใหม่ เช่นปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่ได้ทรงชี้แนะให้นำไปใช้ตั้งแต่ปี พ.ศ.2517 ทรงเห็นว่าการที่ประเทศจะพัฒนาแบบยั่งยืนได้ต้องมีแนวทางการพัฒนาเป็นของตนเองตามสมควร และตามอัตภาพ การทรงงานของพระองค์ทรงใช้หลักธรรมแนวพุทธปรัชญาอันได้แก่ ทศพิธราชธรรม จักรวรรดิวัตร ราชสังคหวัตถุ พละ5 ของพระมหากษัตริย์ และทรงสร้างสรรค์ปรัชญาเพื่อการทรงงานของพระองค์ภายใต้ปรัชญาหลักของพระองค์อีก 6 ประการ คือ รู้รักสามัคคี ขาดทุนเป็นการได้กำไรของเรา พอเพียง เป็นกลาง รู้ด้านลึกและรู้ด้านกว้าง และประสานงานประสานประโยชน์ ในส่วนของโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริในระยะแรกจะเป็นการเตรียมพระองค์ด้านข้อมูล และความรอบรู้ที่จะนำไปประยุกต์ใช้ในการแก้ปัญหาและเผยแพร่วิทยาการ ภายใต้หลักการที่สำคัญ คือ โครงการฯต้องสามารถแก้ปัญหาได้อย่างเร่งด่วนและมีผลในระยะยาว และทรงใช้หลักการบริหารแบบมีส่วนร่วมของประชาชน |
